Nederlandse mentaliteit...

Lieve allemaal,

Ik zal jullie maar weer eens verblijden (of juist niet ;-)) met een update! Dit is nogal wat, gezien mijn internet het bijna niet meer doet! Iris en ik zijn al 6x in totaal naar verschillende winkels/servicebalies geweest maar iedereen denkt dat wij domme vrouwen zijn die niets van techniek afweten en willen ons afschepen met: ik denk dat hij het nu doet dus probeer thuis maar… Helaas voor deze mannen zijn we dit beu en zijn ze als het goed is het probleem aan het achterhalen.

Vorige week maandag ben ik begonnen met nog een laatste dag bij de computerklas. Dit keer moesten wij de opdracht voorbereiden. Dit was gewoon een stukje tekst met een aantal opdrachten zoals een afbeelding invoegen en tekst selecteren en knippen en zo. Voor ons echt heel gemakkelijk maar de klas had toch nog veel begeleiding van ons nodig. We zijn met het uitwerken van deze opdracht en het nabespreken de hele dag bezig geweest.

Hierna zijn we met Jacco naar de autoverhuurder gegaan omdat ik het echt beu was! Ook gewoon te gevaarlijk als midden op een kruispunt de motor afslaat… Helaas hebben alle auto’s hier nog een choke dus heb ik geen andere keus dan hier mee om te leren gaan. Wel heb ik van een vrouw daar nog een andere uitleg gekregen en ik weet niet of het aan een nieuwe auto ligt, maar nu gaat het in ieder geval heel veel beter!

’s Avonds zijn we met z’n allen naar een restaurantje gegaan om daar wat te eten. Tot nu toe is dit het goedkoopste maar toch leuke restaurant waar ik geweest ben. Eigenlijk is het gewoon niet leuk daar: Iris en ik doen ons best om gezond en actief te blijven koken, maar dat heeft dus totaal geen zin want dan zijn we vaak duurder uit!

Dinsdag was de eerste dag dat we aan ons project mochten beginnen! Nou ja, dat dachten we… Eigenlijk helemaal niet verrassend want het gaat op de school waar we werken echt op een Afrikaans tempo, maar we hebben afgelopen week nog steeds geen kinderen op kunnen vangen maar alleen bezig geweest met de voorbereidingen! En een van de belangrijkste voorbereidingen is het contact met het schoolhoofd. En dit vind hij vooral zelf ook met als resultaat dat we uren met hem hebben zitten praten om ‘elkaar beter te leren kennen’. Het werkt wel, want we krijgen nu veel vrijheid om onze eigen draai aan het project te geven in plaats van dat hij dat bepaald. Maar goed, wij willen als echte Nederlanders gewoon snel aan de gang en dat lukt dus niet. Heel goed leerdoel: accepteren van dit soort aspecten van de cultuur waar we niet om heen kunnen en waar we mee op moeten leren gaan.
De rest van de week hebben we een plan van aanpak gemaakt en doelen opgesteld voor het project, een schema gemaakt van welke kinderen we op welk tijdstip willen en vooral lang bezig geweest met het verven van ons klaslokaal. Dat was erg leuk omdat we lekker praktisch bezig waren en veel resultaat hebben. De kinderen kwamen om de haverklap binnen om te kijken wat er gebeurde met veel leuke reacties en contacten zodat dit leuke dagen waren!

Dinsdagavond zijn Iris en ik samen nog even een ‘valentijnscocktail’ gaan drinken bij die goedkope cocktailbar om de hoek bij ons huis. We hebben ook nacho’s besteld en die waren echt ongelooflijk lekker! We hebben geprobeerd om ‘de geheime saus’ te achterhalen maar dit is nog niet gelukt. Wel hebben we al een hint gekregen dus als we elke keer als we daar zijn een hint krijgen, dan moeten we voor ons vertrek toch echt het geheim ontrafeld hebben!

Woensdagavond zijn we naar Jacco geweest om gezellig bij te kletsen. Was weer heel gezellig!
Donderdag eind van de middag hebben we de dans voor een flashmob geoefend. Een aantal stagiaires hebben dit georganiseerd met een lokale dansgroep om zo aandacht te vragen voor een evenement dat op 2 maart plaatsvindt. Nou, ik heb geweten dat ik hier ja tegen heb gezegd! Ze zouden een makkelijk dansje voor ons verzinnen maar ik heb me nog nooit zo geschaamd en was me gruwelijk bewust van mijn Nederlandse afkomst! We stonden op een veld met zo’n 40 mensen, inclusief dansgroep en Ready 4 Life mensen. Het zag er zo gemakkelijk uit en alle lokale mensen doen het dansje zo na. Ik werd weer met de neus op de feiten gedrukt dat Nederlanders gewoon NIET kunnen dansen, lekker gênant dat wij de eerste danspasjes al niet konden… Na veel gelach, gezweet, geschaam en geoefen, hebben wij domme Nederlanders het toch redelijk onder de knie gekregen, dat wil zeggen: onze eigen versie ervan!

Na de standaard vrijdagmiddag borrel met de organisatie, zijn we naar een graduation party geweest van een vorige groep studenten van de computer/life skill-class. Dit was echt een hele ervaring!! Iedereen was gekleed in ‘gala’ kleding en ook de ruimte was mooi versierd. Na wat speeches (waarvan sommige echt inspirerend!) hebben we een soort diner gekregen wat door een van de studenten gemaakt was.
Helaas betekende deze gezellig avond dat we in het donker naar huis moesten rijden. Alle veiligheidsvoorschriften vertellen dat vrijdagavond veel mensen hun salaris opdrinken en toch achter het stuur kruipen, wij al blanke meiden in het donker niet naar buiten moeten gaan, laat staan in de townships waar de graduation was en het regende ook nog eens. Nou, ik kan jullie vertellen dat ik het doodeng vond en dat ik als ‘driver’ de verantwoordelijkheid voor mijn passagiers erg op m’n schouders voelde! Gelukkig is het goed gegaan en waren we het allemaal eens dat we dit liever niet nog een keer doen…

Zaterdag hebben we met z’n allen geshopt in een winkelcentrum richting de townships. Dit bracht als groot voordeel met zich mee dat alles goedkoop is. ik heb 3 jurkjes, 2 paar schoenen en een portemonnee voor totaal 60 euro gekocht! Kon ik natuurlijk niet laten liggen, haha! ;-) Deze mentaliteit hadden alle meiden in het huis dus zijn we met een goed volgeladen auto naar het strand gereden om daar op een terrasje een ‘carnavalsborrel’ te gaan drinken. In de zon een ‘pine berry mojito’ te drinken met een heerlijke wrap, is toch echt de meest vreemde carnavalszaterdagmiddag ooit!
Vastberaden om de carnavalssfeer te krijgen, zijn we ’s avonds op stap geweest met z’n allen in een club. Er waren voornamelijk blanke mensen en de muziek was niet helemaal onze smaak maar we hebben een hele goede avond gehad en veel gelachen! Een van mijn huisgenoten was behoorlijk dronken dus Iris en ik zijn met haar naar huis gegaan en hebben tot diep in de nacht voor haar gezorgd…

Zondag zijn Iris, Maarten en ik naar Jeffrey Bay gegaan. Dit zou het surfers walhalla zijn van Zuid-Afrika dus we verwachtten behoorlijk wat. Ik ben hier jaren geleden ook geweest en toen heeft het weinig indruk gemaakt maar alles verdiend een 2e kans. Nou, ik herinnerde het me goed want er was vrij weinig te beleven. Er waren goede golven dus Maarten was blij, maar er was weinig gezelligheid in het dorp. Iris en ik werden gezandstraald door de harde wind dus zijn we naar een glijbaanparkje gegaan wat in de duinen was. Lekker uit de wind, in de zon, een douche om af te koelen en muziek op de achtergrond. Op de terugweg reden we door een prachtig natuurgebied waar we allemaal stil van werden! Al met al een heerlijke dag.

Vandaag hebben we tot mijn grote teleurstelling weer weinig kunnen doen! We hebben onze dag wel gevuld met een hoop geregel en belangrijke gesprekken, maar nog steeds geen kinderen. Er wordt een hele hoop zelfstandigheid van ons verwacht, tevens als een snelle aanpassing in de Afrikaanse cultuur. Er is op de school weinig begeleiding dus die zullen we zelf moeten opeisen/creëren of het gewoon zelf doen. Frustrerend maar leerzaam!
Met Marieke (van de organisatie) hebben we een plan bedacht om deze week toch echt te beginnen, al is het maar op een rustige manier. Wordt vervolgd...

Bedankt voor al jullie reacties, daar doe ik het toch voornamelijk voor!! :-) Gewoon via deze site, de mail, facebook of telefoon, allemaal goed en leuk! Ik vraag me opeens af of ik mijn Zuid-Afrikaanse telefoonnr wel genoemd heb, dus hier nog een keer voor de zekerheid: 0027-735477569.

Hoe is het in Nederland? Spaar me vooral de carnavalsroddels niet, ik vind het al jammer genoeg dat ik het moet missen!

Veel liefs!