Begin van het project
Door: karlijn
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
28 Februari 2012 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Lieve allemaal,
Ik wil al een paar dagen een update schrijven, maar het komt er steeds niet van. Maar dit is zeker een goed teken dat ik leuke dingen aan het doen ben, of te moe ben van alles wat we overdag meemaken. En daarbij reageren jullie bijna allemaal toch niet meer op m’n site dus ja….. ;-)
Na het regelen van maandag, hebben we besloten om zelf nog meer initiatief te nemen om zo het project sneller te kunnen starten. We hebben dinsdag geregeld dat we mee konden kijken met verschillende klassen van grade 4 en 5. Enorm schokkend en indrukwekkend om te zien hoe de leraren met de kinderen omgaan! Een pijnprikkel in de nek als een presentatie van een kind niet goed genoeg was, een kind voor schut zetten voor de hele klas als hij zijn huiswerk niet gemaakt had of gewoon een half uur afwezig zijn en de klas gewoon z’n gang laten gaan. De kinderen waren erg nieuwsgierig wat wij precies kwamen doen maar we konden hier weinig op in gaan. Als we nu gezellig met de kinderen om zouden gaan of zitten te glimlachen, dan verliezen we binnen 1 minuut ons gezag en zijn we gruwelijke softies in hun ogen. Dit is niet de bedoeling omdat we van elk van deze klassen 4 kinderen per lesuur mee naar ons lokaal nemen, waarvan de leraar denkt dat hij/zij gedrags- en/of sociale problemen heeft. Na elke les hebben we met de leraren overlegd welke kinderen in onze klas zouden passen en op welke tijdstippen we ze zouden komen ophalen. Een lesrooster wordt hier amper gebruikt, dus we konden ook hier prima ons eigen plan trekken. Ten slotte ziet de leraar het vaak toch meer als gemakkelijk dat er 4 kinderen minder in een klas zitten en juist de ‘lastige’ kinderen nemen wij mee…
Al met al een vermoeiende maar zeer leerzame dag met veel nieuwe inzichten. Er vielen opeens ook een aantal puzzelstukjes op z’n plek, zoals waarom er zoveel kinderen bij ons kwamen kijken terwijl we aan het verven waren: er wordt dus gewoon soms geen les gegeven dus natuurlijk gaan ze dan op avontuur.
’s Avonds is en een nieuwe vrijwilliger bijgekomen: Martin. Dit is het vriendje van een van de stagiaires die ongeveer tegelijkertijd met ons aankwam. Hij gaat een documentaire/film maken over Ready 4 Life en er is een grote kans dat hij ons ook een tijdje gaat volgen. Hoe dit precies vorm krijgt, weet niemand nog dus ik zal het jullie laten weten als mijn carrière als actrice begint, haha!
Woensdag waren we vol spanning om dan eindelijk de eerste groepen kinderen te krijgen! Verrassend genoeg ging dit ook weer niet volgens plan… ’s Ochtend eerst weer een vergadering met het schoolhoofd over onze plannen en vorderingen. Daarna wilden we de eerste groep gaan halen maar de lerares ‘was even weg’. We wilden uiteraard eerst haar toestemming en gewoon dat ze weet dat wij die kinderen uit de klas zouden halen, helemaal gezien het de eerste keer was. We hebben dus meer dan een half uur staan wachten en toen ze 10 minuten voor tijd terugkwam, had het weinig zin om nog te starten.
Volgende groep ging gelukkig wel goed dus het begin was gemaakt! We hebben de eerste weken ingepland om op een ontspannen manier de kinderen beter te leren kennen en het vertrouwen op te bouwen. Dit bleek al een hele opgave! De afgelopen dagen hebben we wel gemerkt dat alle spontaniteit, fantasie en eigen meningen uit de kinderen geramd zijn, misschien wel letterlijk. We willen de kinderen betrekken in wat we in de bijeenkomsten doen en aansluiten bij hun interesses. Dit is nogal moeilijk als ze weinig durven/kunnen zeggen over hun interesses. Gelukkig zien we nu al wel vooruitgang in het contact met de kids. Veel komen in de pauzes vragen wanneer ze weer mogen komen, hun vriendjes en vriendinnetjes trouwens ook, of trots hun tekening nog een keer bekijken. De leeftijd van de kinderen in grade 4 en 5 ligt tussen de 9 en 12 jaar. We willen in de middag ook kinderen van grade 3 krijgen, maar dit ligt wat moeilijker omdat we hier toestemming van de ouders voor moeten hebben omdat dit buiten schooltijd gebeurd. Grade 3 heeft namelijk maar tot 13.00 les. We hebben alle kinderen een brief mee naar huis gegeven en voor grade 3 ook een toestemmingsformulier maar uiteraard duurt dit even voordat we die terugkrijgen.
Maar dit vinden we niet zo erg, gezien het project sinds woensdag goed loopt! We hebben alle klassen van grade 4 en 5 gehad en het gaat nu al steeds beter. Het contact met de docenten wordt beter, de kinderen weten wie wij zijn en verheugen zich duidelijk om de volgende bijeenkomst en de invulling van de bijeenkomsten wordt al een klein beetje serieuzer. Natuurlijk is het niet allemaal rozengeur en maneschijn, we hebben zeker ook moeilijke groepen ertussen maar dit vinden we juist een uitdaging! Er zit een groot verschil tussen hoe de kinderen op ons reageren: bang, verlegen, zenuwachtig, nieuwsgierig of brutaal.
Iris en ik zijn erg moe na een van deze dagen! Het kost veel energie om alles zelf uit te moeten vinden, zonder voorbeeld of iets dergelijks.
Nou, even genoeg over ons project en terug naar wat er in onze vrije tijd gebeurt, dat is namelijk ook meer dan genoeg! Woensdag is er weer een nieuwe stagiaire bijgekomen. Leuke meid die voornamelijk op het kantoor zal gaan werken.
Donderdag zijn er nog 2 nieuwe stagiaires uit België bijgekomen. Het huis is nu erg vol en iedereen moet even wennen aan de nieuwe situatie in het huis. Aanstaande donderdag komen er nog 3 Belgische meiden bij en dan past er echt niemand meer in huis! Het is aan de ene kant erg gezellig om met zoveel te zijn, maar aan de andere kant waren de afgelopen dagen erg vermoeiend. Op de eerste plaats op het project maar om dan thuis niet echt je rust te kunnen krijgen, is best vermoeiend…
Donderdag hebben we ook geoefend voor de flashmob. De dans ging ons nu wat beter af dus dat moet zaterdag wel lukken. Iris en ik hebben ’s avonds gekookt om alle nieuwelingen een beetje een huiselijk gevoel te geven. Vaak regelen we het eten in groepen omdat er altijd wel mensen zijn die andere plannen hebben of iets niet lusten en dat het natuurlijk gewoon niet handig is om voor zoveel mensen te koken. Nou, dat hebben Iris en ik ondervonden! We hebben een heerlijke pasta gemaakt voor 11 personen! Wat een gedoe met 6 verschillende pannen enzo… Het resultaat was gelukkig heerlijk en het is wel erg gezellig zo!
Vrijdagavond hebben Iris en ik bezoek gekregen: van een enorme kakkerlak! We hadden er al eerder eentje in de badkamer maar deze zat op Iris haar bed en hij was echt heel erg groot. Deze smerige beesten mogen we niet doodmaken omdat er dan eitjes uitkomen en er vervolgens dus een hele familie in onze kamer rondhuppelt, dus hebben we ‘m met een speciale spray vermoord. Gevolg was dat onze hele kamer naar die spray stonk. We zijn dus nog maar even een borrel gaan drinken om daarna een 2e poging te doen om te gaan slapen. Helaas ging die ook niet zo vloeiend want toen we onze glazen af wilde wassen, zagen we er ook eentje in de keuken! Sindsdien doen we elke avond een ‘kakkerlakken-check’ voordat we in ons bedje kruipen… Mijn liefde voor Afrika is op deze momenten toch wat minder! ;-)
Zaterdag was de grote dag: de flashmob! We hebben de hele middag geflyerd om aandacht te krijgen voor een evenement dat stagiaires organiseren om meer aandacht te besteden aan het vele talent dat hier rondloopt op het gebied van kunst zoals dans en zang. De flasmob begon doordat de lokale dansgroep die enorm populair is en ons bij de flashmob hielp, onderling een ‘dansbattle’ startte. Muziek trekt altijd veel mensen en dat was nu zeker ook het geval. Na wat gave danspasjes was dan het moment dat we met z’n allen ‘spontaan’ begonnen te dansen. Het zag er echt gaaf uit! Na nog een battle en een soort klein optreden van de dansgroep, hebben we onze dans nog 2 gedaan en iedereen vond het prachtig! Enorm veel publiek en we staan vandaag zelfs in de lokale krant! Ik zal proberen een filmpje hiervan te uploaden.
’s Avonds hebben we thuis gebraaid. Heerlijk en gezellig om met z’n allen na te kunnen praten over een geslaagde dag!
Zondagochtend zijn we naar de kerk geweest. De dansgroep van de flashmob heeft ons uitgenodigd om mee naar hun kerk te gaan. Dit was weer een hele belevenis! Het begon geweldig door prachtige muziek en dans door de hele kerk, het echte worship wat je vast wel van tv kent. Maar de preek is ook iets wat sommigen van jullie misschien wel van tv kijken: een zeer indoctrinerend verhaal wat je verteld wat goed en vooral wat fout is en geen ruimte overlaat voor een eigen interpretatie. Nou kan ik dit best wel even aanhoren en met een korrel zout nemen, maar het ging echt heel ver! Ik vind het niet gepast om voorbeelden op internet te zetten maar het heeft behoorlijk wat indruk gemaakt, op ons allemaal. We zijn ’s middags dan ook maar naar het strand gegaan omdat iedereen vermoeid was en vol was met indrukken. En waar kan je beter je hoofd leegmaken dan aan het strand?! :-)
Maandag zijn we uit eten gegaan omdat een van de nieuwe Belgische meiden jarig was.
Vandaag hebben we een goede bijeenkomst gehad met Marieke over waar we tegen aan lopen met ons project, wat we moeilijk vinden en hoe we dit op kunnen lossen. Fijn om zo weer tips te krijgen en verder te kunnen gaan!
Wat een lang verhaal weer! Ach, dan hebben jullie weer iets te lezen op een avond dat jullie in de regen binnen zitten ;-)
Veel liefs en een dikke kus
Ik wil al een paar dagen een update schrijven, maar het komt er steeds niet van. Maar dit is zeker een goed teken dat ik leuke dingen aan het doen ben, of te moe ben van alles wat we overdag meemaken. En daarbij reageren jullie bijna allemaal toch niet meer op m’n site dus ja….. ;-)
Na het regelen van maandag, hebben we besloten om zelf nog meer initiatief te nemen om zo het project sneller te kunnen starten. We hebben dinsdag geregeld dat we mee konden kijken met verschillende klassen van grade 4 en 5. Enorm schokkend en indrukwekkend om te zien hoe de leraren met de kinderen omgaan! Een pijnprikkel in de nek als een presentatie van een kind niet goed genoeg was, een kind voor schut zetten voor de hele klas als hij zijn huiswerk niet gemaakt had of gewoon een half uur afwezig zijn en de klas gewoon z’n gang laten gaan. De kinderen waren erg nieuwsgierig wat wij precies kwamen doen maar we konden hier weinig op in gaan. Als we nu gezellig met de kinderen om zouden gaan of zitten te glimlachen, dan verliezen we binnen 1 minuut ons gezag en zijn we gruwelijke softies in hun ogen. Dit is niet de bedoeling omdat we van elk van deze klassen 4 kinderen per lesuur mee naar ons lokaal nemen, waarvan de leraar denkt dat hij/zij gedrags- en/of sociale problemen heeft. Na elke les hebben we met de leraren overlegd welke kinderen in onze klas zouden passen en op welke tijdstippen we ze zouden komen ophalen. Een lesrooster wordt hier amper gebruikt, dus we konden ook hier prima ons eigen plan trekken. Ten slotte ziet de leraar het vaak toch meer als gemakkelijk dat er 4 kinderen minder in een klas zitten en juist de ‘lastige’ kinderen nemen wij mee…
Al met al een vermoeiende maar zeer leerzame dag met veel nieuwe inzichten. Er vielen opeens ook een aantal puzzelstukjes op z’n plek, zoals waarom er zoveel kinderen bij ons kwamen kijken terwijl we aan het verven waren: er wordt dus gewoon soms geen les gegeven dus natuurlijk gaan ze dan op avontuur.
’s Avonds is en een nieuwe vrijwilliger bijgekomen: Martin. Dit is het vriendje van een van de stagiaires die ongeveer tegelijkertijd met ons aankwam. Hij gaat een documentaire/film maken over Ready 4 Life en er is een grote kans dat hij ons ook een tijdje gaat volgen. Hoe dit precies vorm krijgt, weet niemand nog dus ik zal het jullie laten weten als mijn carrière als actrice begint, haha!
Woensdag waren we vol spanning om dan eindelijk de eerste groepen kinderen te krijgen! Verrassend genoeg ging dit ook weer niet volgens plan… ’s Ochtend eerst weer een vergadering met het schoolhoofd over onze plannen en vorderingen. Daarna wilden we de eerste groep gaan halen maar de lerares ‘was even weg’. We wilden uiteraard eerst haar toestemming en gewoon dat ze weet dat wij die kinderen uit de klas zouden halen, helemaal gezien het de eerste keer was. We hebben dus meer dan een half uur staan wachten en toen ze 10 minuten voor tijd terugkwam, had het weinig zin om nog te starten.
Volgende groep ging gelukkig wel goed dus het begin was gemaakt! We hebben de eerste weken ingepland om op een ontspannen manier de kinderen beter te leren kennen en het vertrouwen op te bouwen. Dit bleek al een hele opgave! De afgelopen dagen hebben we wel gemerkt dat alle spontaniteit, fantasie en eigen meningen uit de kinderen geramd zijn, misschien wel letterlijk. We willen de kinderen betrekken in wat we in de bijeenkomsten doen en aansluiten bij hun interesses. Dit is nogal moeilijk als ze weinig durven/kunnen zeggen over hun interesses. Gelukkig zien we nu al wel vooruitgang in het contact met de kids. Veel komen in de pauzes vragen wanneer ze weer mogen komen, hun vriendjes en vriendinnetjes trouwens ook, of trots hun tekening nog een keer bekijken. De leeftijd van de kinderen in grade 4 en 5 ligt tussen de 9 en 12 jaar. We willen in de middag ook kinderen van grade 3 krijgen, maar dit ligt wat moeilijker omdat we hier toestemming van de ouders voor moeten hebben omdat dit buiten schooltijd gebeurd. Grade 3 heeft namelijk maar tot 13.00 les. We hebben alle kinderen een brief mee naar huis gegeven en voor grade 3 ook een toestemmingsformulier maar uiteraard duurt dit even voordat we die terugkrijgen.
Maar dit vinden we niet zo erg, gezien het project sinds woensdag goed loopt! We hebben alle klassen van grade 4 en 5 gehad en het gaat nu al steeds beter. Het contact met de docenten wordt beter, de kinderen weten wie wij zijn en verheugen zich duidelijk om de volgende bijeenkomst en de invulling van de bijeenkomsten wordt al een klein beetje serieuzer. Natuurlijk is het niet allemaal rozengeur en maneschijn, we hebben zeker ook moeilijke groepen ertussen maar dit vinden we juist een uitdaging! Er zit een groot verschil tussen hoe de kinderen op ons reageren: bang, verlegen, zenuwachtig, nieuwsgierig of brutaal.
Iris en ik zijn erg moe na een van deze dagen! Het kost veel energie om alles zelf uit te moeten vinden, zonder voorbeeld of iets dergelijks.
Nou, even genoeg over ons project en terug naar wat er in onze vrije tijd gebeurt, dat is namelijk ook meer dan genoeg! Woensdag is er weer een nieuwe stagiaire bijgekomen. Leuke meid die voornamelijk op het kantoor zal gaan werken.
Donderdag zijn er nog 2 nieuwe stagiaires uit België bijgekomen. Het huis is nu erg vol en iedereen moet even wennen aan de nieuwe situatie in het huis. Aanstaande donderdag komen er nog 3 Belgische meiden bij en dan past er echt niemand meer in huis! Het is aan de ene kant erg gezellig om met zoveel te zijn, maar aan de andere kant waren de afgelopen dagen erg vermoeiend. Op de eerste plaats op het project maar om dan thuis niet echt je rust te kunnen krijgen, is best vermoeiend…
Donderdag hebben we ook geoefend voor de flashmob. De dans ging ons nu wat beter af dus dat moet zaterdag wel lukken. Iris en ik hebben ’s avonds gekookt om alle nieuwelingen een beetje een huiselijk gevoel te geven. Vaak regelen we het eten in groepen omdat er altijd wel mensen zijn die andere plannen hebben of iets niet lusten en dat het natuurlijk gewoon niet handig is om voor zoveel mensen te koken. Nou, dat hebben Iris en ik ondervonden! We hebben een heerlijke pasta gemaakt voor 11 personen! Wat een gedoe met 6 verschillende pannen enzo… Het resultaat was gelukkig heerlijk en het is wel erg gezellig zo!
Vrijdagavond hebben Iris en ik bezoek gekregen: van een enorme kakkerlak! We hadden er al eerder eentje in de badkamer maar deze zat op Iris haar bed en hij was echt heel erg groot. Deze smerige beesten mogen we niet doodmaken omdat er dan eitjes uitkomen en er vervolgens dus een hele familie in onze kamer rondhuppelt, dus hebben we ‘m met een speciale spray vermoord. Gevolg was dat onze hele kamer naar die spray stonk. We zijn dus nog maar even een borrel gaan drinken om daarna een 2e poging te doen om te gaan slapen. Helaas ging die ook niet zo vloeiend want toen we onze glazen af wilde wassen, zagen we er ook eentje in de keuken! Sindsdien doen we elke avond een ‘kakkerlakken-check’ voordat we in ons bedje kruipen… Mijn liefde voor Afrika is op deze momenten toch wat minder! ;-)
Zaterdag was de grote dag: de flashmob! We hebben de hele middag geflyerd om aandacht te krijgen voor een evenement dat stagiaires organiseren om meer aandacht te besteden aan het vele talent dat hier rondloopt op het gebied van kunst zoals dans en zang. De flasmob begon doordat de lokale dansgroep die enorm populair is en ons bij de flashmob hielp, onderling een ‘dansbattle’ startte. Muziek trekt altijd veel mensen en dat was nu zeker ook het geval. Na wat gave danspasjes was dan het moment dat we met z’n allen ‘spontaan’ begonnen te dansen. Het zag er echt gaaf uit! Na nog een battle en een soort klein optreden van de dansgroep, hebben we onze dans nog 2 gedaan en iedereen vond het prachtig! Enorm veel publiek en we staan vandaag zelfs in de lokale krant! Ik zal proberen een filmpje hiervan te uploaden.
’s Avonds hebben we thuis gebraaid. Heerlijk en gezellig om met z’n allen na te kunnen praten over een geslaagde dag!
Zondagochtend zijn we naar de kerk geweest. De dansgroep van de flashmob heeft ons uitgenodigd om mee naar hun kerk te gaan. Dit was weer een hele belevenis! Het begon geweldig door prachtige muziek en dans door de hele kerk, het echte worship wat je vast wel van tv kent. Maar de preek is ook iets wat sommigen van jullie misschien wel van tv kijken: een zeer indoctrinerend verhaal wat je verteld wat goed en vooral wat fout is en geen ruimte overlaat voor een eigen interpretatie. Nou kan ik dit best wel even aanhoren en met een korrel zout nemen, maar het ging echt heel ver! Ik vind het niet gepast om voorbeelden op internet te zetten maar het heeft behoorlijk wat indruk gemaakt, op ons allemaal. We zijn ’s middags dan ook maar naar het strand gegaan omdat iedereen vermoeid was en vol was met indrukken. En waar kan je beter je hoofd leegmaken dan aan het strand?! :-)
Maandag zijn we uit eten gegaan omdat een van de nieuwe Belgische meiden jarig was.
Vandaag hebben we een goede bijeenkomst gehad met Marieke over waar we tegen aan lopen met ons project, wat we moeilijk vinden en hoe we dit op kunnen lossen. Fijn om zo weer tips te krijgen en verder te kunnen gaan!
Wat een lang verhaal weer! Ach, dan hebben jullie weer iets te lezen op een avond dat jullie in de regen binnen zitten ;-)
Veel liefs en een dikke kus
-
28 Februari 2012 - 20:26
Roy:
Hoi Karlijn! Ik heb even snel alles doorgespit, maar klinkt alsof je het erg naar je zin hebt! Binnenkort zet ik overal wel een reactie, maar dan moet ik de tijd nemen om even goed voor al je blogs te gaan zitten! (Zoals je weet; Stage is druk :P )
Iig knap dat je het zo goed allemaal bijhoud en op de foto te zien heb je het naar je zin! Houden zo!
Tot snel! -
28 Februari 2012 - 20:57
Cassy:
Karrie :)
Ik hoop dat je mijn mailtje ontvangen hebt (gisteren? geen idee). Heb je gemist met de carnaval. Ben wel heel blij weer een mooi verhaal van je te lezen.
Je project begint nu eindelijk een beetje een 'body' te krijgen. Het klinkt echt geweldig. Ik kan me alleen goed voorstellen dat het lastig is om je zo autoritair op te gaan stellen zoals de leraren daar doen. Zo zijn we hier helemaal niet. Maar laat je niet gek maken! Ik ben alleen wel benieuwd hoe je met die kinderen communiceert. Kun je alles verstaan en zij jou? Spannend zeg. Wel gaaf dat vanaf nu het project voor iedereen alleen maar intiemer en waarschijnlijk intensiever wordt. Maar zo leer je de kiddies natuurlijk wel goed kennen, heel leuk! Aan de ene kant is het wel fijn dat je zoveel vrijheid krijgt van de leraren wat betreft het meenemen van die kinderen. Aan de andere kant is het wel raar dat leraren 'blij' zijn dat ze van de 'lastpakken' af zijn. Als leraar wil je toch juist je leerlingen respect etc. bijbrengen? Ach jaaa. that's were you step in denk ik dan maar! :D De lastige kindjes ondersteunen en zorgen dat alles een beetje beter wordt!
Wat betreft de mis, my goodies, ik kan me er eigenlijk helemaal geen voorstelling van maken. Het klinkt alleen wel heel indrukwekkend. Maar volgens mij is alles wat er nu om je heen gebeurt indrukwekkend. Dus dan rest mij alleen nog even te zeggen. Keep your head cool and love the life you are living at the moment.
Au revoir! xxx -
28 Februari 2012 - 22:33
Lidwien:
Lieve Karlijn,
Op zo'n prachtig beeldend verhaal kan ik niet-niet reageren. Ik geniet er enorm van om dit te mogen lezen en maak me er een levendige voorstelling van. Wat maken jullie veel mee en wat doen jullie ontzettend mooi werk daar. Onderschat niet welke waardevolle en wellicht blijvende positieve invloed jullie contact op deze kinderen kan hebben!
En die flash-mob keigaaf! Toch een andere manier van zang en beweging dan de afgelopen Ameezing -Nuenen op zondagmiddag in het park met Carnaval. Lieve groet x -
29 Februari 2012 - 05:27
Marleen:
Hoi hoi,
Het is nu 's morgens half 7 en ik ben geïnteresseerd in jullie indrukwekkende verhalen! Jullie zijn goed bezig voor een andere kant van onze wereld. Het is niet voor te stellen wat voor wereld van verschil dit is. Het is fijn te horen dat jullie het naar jullie zin hebben op de kakkerlakken na. veel plezier en succes!. Tot het nieuwe reis verslag. Kus Marleen -
29 Februari 2012 - 07:27
Manja:
Inderdaad een heel verhaal haha, maar goed om te horen dat jullie opgestart zijn! En ach die vermoeidheid hoort erbij, maar ik neem aan dat je die net als vorige keer achteraf vergeten bent, terwijl dit met de mooie momenten niet gebeurd! En dit lijkt me een stuk leuker dan vermoeiend werk in Nl ;)
Super vet van die flashmob!
Lekker verder genieten! en doe de groetjes aan de kakkerlakken! Mocht je ze ooit door de WC willen spoelen dan zeg ik je bij deze: dat is kansloos, want ze komen altijd weer boven...Sterkte ermee ;)
xxx -
29 Februari 2012 - 07:59
Gertild:
Heerlijk om je verhalen te lezen en die flashmob is echt super!
Geniet van je ervaringen in het heerlijke Afrika, zelfs met de kakkerlakken ;)
-
29 Februari 2012 - 11:20
Lee:
Hallooo!:)
Leuk om weer iets van je te lezen! Denk dat alle mensen het de vorige keer te druk hadden met zuipen en carnavallen om te reageren hahaha ;) Maar gelukkig spreek ik jou nog vaak genoeg op Skype :) Speaking of which, ben de hele dag aan het studeren dus ben gewoon online. Heb jou ook weer genoeg te vertellen! Lieverd, geniet van je weken daar! Voor je t weet zijn papa en mama er al ;)
xxxx -
29 Februari 2012 - 11:22
Lee 2:
Wow hoe vet die flashmob trouwens!! Jammer dat t maar een klein stukje is. Waar sta jij ergens? Probeerde je te spotten om je uit te lachen maar kon je niet vinden :( -
29 Februari 2012 - 17:31
Wiland:
Dag Karlijn,
Vermoeiend maar boeiend avontuur.
Ik heb het verslag nu eens rustig kunnen bekijken. Goed hoor, zo'n plek om ervaringen op te doen. En dan in zo'n mooie omgeving. Misschien is het goed als ik binnenkort eens contact heb via de mail (c.q. Skype?) met jouw begeleidster/supervisor.
Maak er iets moois van. En laat de kinderen ook maar genieten van jullie aanwezigheid... Groetjes, Wiland -
29 Februari 2012 - 19:16
Oma....:
even weer tijd om je spannende verhalen te lezen. Opa weer thuis en die ligt even te knorren in zijn stoel. Het gaat geleidelijk beter.Jij moe van al je beslommeringen en ik een beetje van de spanning. Misschien moet je mij die dans later ook nog eens leren om lekker te ontspannen.Komt allemaal goed hier hoor....geen zorg maken.Ik kan nu hem zelf weer verwennen. Jullie zijn wel echt aan het pionieren om het allemaal zo goed mogelijk te doen...het succes daarmee komt vast gauw.Ik voel het!!! Nog even en dan zijn pa en ma er. geniet ook van al de mooie dingen om je heen. Heel veel liefs van ons beiden xxxxx -
29 Februari 2012 - 22:10
Martijn Lier:
Hoe vet, zo'n Flashmob!
Mooie verhalen en avonturen daar allemaal! Ik ben reeds verhuisd naar de stad. Dus nu zijn we allebei "uit huis" haha Thomas zal zich wel eenzaam voelen.
Veel plezier nog daar!
Groetjes ,
Martijn -
01 Maart 2012 - 14:22
Eric:
Hee Karlijntje,
Hartstikke leuk joh al die verhalen. Je hebt het goed voor elkaar... tja kakkerlakken...altijd vervelend ... ik had er een keer eentje in mijn schoen... toen ik mijn schoen aandeed voelde ik wat kriebelen aan mijn teen... toen ik de schoen op de grond sloeg ...kwam er een grote kakkerlak uit... ik schrok me wild ... dat was mijn eerste kennismaking met een kakkerlak... Goed ook al reageer ik niet altijd... ik geniet wel van je avonturen ...dus blijf a.u.b. doorgaan met het maken van je verlagen..
GROETJES, Eric (mede ex-stagiair SNV BC Breda) -
01 Maart 2012 - 22:56
Hilde:
Jeuj, een nieuwe update!:-) Fijn om te lezen, Karlijn! -
02 Maart 2012 - 15:10
Thijs:
Lieve karlijn!!
Nou het klinkt inderdaad best vermoeiend allemaal, maar gelukkig klinkt het ook echt gaaf!
Echt dansen, strand, kakkerlakkencheck, het lesgeven, allemaal nieuwe mensen... Het is duidelijk dat je niet in Nuenen bent hahaha:)
Blijf genieten daar in Afrika... want het is alweer maart!
xxx -
03 Maart 2012 - 23:14
Mama:
He Karrie nog een paar dagen en dan zien wij elkaar weer even! Er gebeurd iedere dag zoveel, en ja niet alleen leuke dingen. Dus het is heerlijk om bij te kunnen praten. Het zal een lange reis worden. Düsseldorf, Amsterdam, Kaapstad, Durban. En daar zien we jou dan ook, we verheugen ons er enorm op! Bewaar je nog wat zon voor ons?
Dag lieverd! Dikke knuffel! -
04 Maart 2012 - 21:04
Oma Nini:
Lieve Karlijn
Eindelijk een berichtje van mij.
Heel hartelijk bedankt voor je geweldige interessante verslagen.
Ik probeer me in te leven in jouw rol en in jouw omgeving, vooral dat laatste is heel moeilijk voor iemand die nooit in dat werelddeel geweest is.
Een nieuwtje van mij : ik heb de huur van mijn flat opgezegd. Na nogmaals
dringende informatie aan het verhuurkantoor over speciale 'zorg"aldaar werd mij duidelijk te kennen gegeven dat ik in mijn eigen huis alle zorg kan krijgen die nodig mag zijn. Het bewonen van dat flatje biedt geen meerwaarde voor 'zorg. Een weldadige rust is over mij neergedaald.
Heel gelukkig dat het met Opa Holten weer de goede kant uitgaat, en dat jouw mama en papa overmorgen naar jou toe komen.
Heel hartelijk omhelsd
Oma Nini en Bas.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
