Nóg een beetje viezer!
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
28 April 2014 | Nederland, Nuenen
Lieve allemaal,
Op de kaart waren we al over het verste punt heen en dus technisch gezien zijn we allang begonnen aan onze terugreis; de avonturen gingen gelukkig nog door!
De 'wegen' bestonden voornamelijk uit enorme rotsblokken en we zijn stapvoets weer het Atlasgebergte in geklommen. Het wordt een eentonige blog maar het uitzicht bleef ons verrassen en het was weer adembenemend! Na een aantal moeilijke paden kwamen we op kilometers lange pistes waar we heerlijk hebben kunnen gas geven. En eindelijk waren daar dan ook de modderplassen! Raampjes dicht en gas bijgeven dus! Het is ons gelukt om eruit te zien alsof we uit een oorlogsgebied kwamen, zo smerig was alles. Letterlijk inclusief daktent was alles bedekt onder een laag die steeds dikker werd van stof, zand en modder. Je kunt je afvragen wat daar nou zo leuk aan is maar ik was (en ben) er heel trots op, haha!
De pistes lagen er zelfs zo goed bij dat we meer kilometers gereden hebben dan we verwacht hadden. Onze doel was namelijk om een 'echte' camping te vinden met sanitaire voorzieningen gezien een aantal reisgenoten daar behoefte aan hadden. Helaas hebben we deze niet gevonden en hebben we op een prachtige bergtop ons kamp op geslagen. Maar wat een kou!! We hebben ons direct omgekleed en zo'n beetje alle truien die we bij ons hadden over elkaar aangetrokken. Met een kampvuur en zelfs een muts op mijn hoofd, was het goed te hebben en heel erg gezellig. Van 38 graden naar zo'n 10 graden is gewoon een heel groot verschil!
Na een koude en daardoor korte nacht, zijn we vertrokken om terug te rijden naar Fes. Dit was nog maar een paar uurtjes rijden waarvan het meeste geasfalteerd was. Hoe leuk offroad rijden ook is, asfalt gaat toch wel zo snel ;-) In Fes gearriveerd zijn papa en ik de medina (markt) ingegaan om nog wat souvenirs voor ons en het thuisfront te kopen. Ook hebben we daar geluncht en het was voor de eerste keer dat ik het eten echt lekker vond! Misschien was het omdat de kip voor onze neus geslacht werd en dus vers was of omdat mijn hoge etensstandaard wat gezakt is, maar het was top! :-)
Daarna ben ik met de 2 andere vrouwelijke reisgenoten naar de Hammam geweest. Wij vonden dat we het wel verdiend hadden om onszelf eens even lekker schoon te laten scrubben en om al het woestijnzand, stof en modder van ons af te wassen. We konden kiezen tussen een privé of een publieke hammam en we hebben voor de publieke gekozen omdat we nieuwsgierig waren naar hoe de lokale dames een hammam houden. Wat hebben wij gelachen!! Ik kan jullie helaas niet alles vertellen want dan wordt het een nogal vrouw-onvriendelijk verhaal maar ik geef een hint: voor wie denkt dat onder de lange jurken een goddelijk lichaam verborgen zit, dat is NIET het geval! :P Wel zijn we heel hartelijk ontvangen en vonden de dames het heel leuk dat we gewoon met hen meedelen aan alles wasrituelen. En schoon waren we!! Heerlijk!
De dag erna zijn we begonnen aan de werkelijke terugreis. Van Fes naar de grens en dan met de boot terug naar Spanje. Grappig om te merken dat afstand een beleving is: toen we in Spanje aankwamen had ik gevoel dat we al bijna thuis waren terwijl ik op de heenreis na 3 dagen snelweg me afvroeg waarom ik deze vreselijk lange afstand voor de lol had gereden. We zijn vanaf de boot maar gelijk vertrokken om zo ervoor te zorgen dat we de overige afstand in 2 dagen konden rijden. Uiteindelijk zijn we in een dorpje boven Sevilla gestrand en we hebben daar een klein en grappig hotelletje gevonden waar we konden slapen. Na een zeer kort nachtje zijn we vertrokken richting Bordeaux. Ons einddoel was om weer bij papa's familie te slapen en hun onze stoere verhalen te vertellen. Helaas hebben we dit niet gehaald. Door de vermoeidheid heeft papa namelijk getest of onze dieseltank ook op benzine zou lopen. Raad eens?! Nee! Zo'n 50 km onder Bordeaux begon de motor te haperen en het leek wel alsof hij geen lucht of brandstof meer kreeg. Dit hield aan dus we zijn gestopt bij een parkeerplaats. Na wat telefonisch advies vanuit Nederland en wat logisch nadenken kwamen we erachter dat er inderdaad benzine getankt was ipv diesel. Omdat de auto niet meer startte hadden we toch wel een behoorlijk probleem. We hebben eerst onze reisgenoten gebeld omdat we wisten dat wij dezelfde route aan het rijden waren en een paar kilometers achter ons reden. Benzine uit een tank pompen is nog niet zo moeilijk en diesel konden we wel van hun krijgen maar het probleem is: wat doe je met 60 liter vervuilde benzine? Dumpen in de sloot is niet zo'n goed idee en met een paar lege waterflessen kom je ook niet ver. We hadden dus geen andere keus dan om de ANWB te bellen. Helaas bleek dat we geen Europadekking hadden en erg behulpzaam zijn ze niet te noemen. Uiteindelijk hebben we een sleepdienst gebeld en die heeft ons naar zijn garage gebracht. De man sprak geen woord Engels en om in het Frans te discussiëren over dieselfilters en brandstofpompen is voor mij een stapje te ver. Gelukkig was hulptroep 2 onderweg: 2 reisgenoten nog wat verder achter ons op dezelfde weg reden en goed Frans spreken. Zij waren zo behulpzaam om een stukje om te rijden en ons bij te staan. Om jullie de technische details te besparen, 4 uur later en met een hoop gedoe hebben we hem weer weten te starten. We zijn samen met onze reisgenoten naar het dichtstbijzijnde hotel gereden, een biertje hadden we allemaal wel verdiend.
De dag erna startte ons lieve Defje gewoon weer dus zijn we gezamenlijk richting huis gereden. Heel veel regen, drukte op de weg en een lang stuk maar we zijn thuis! :-) En hoe leuk ik reizen vind, thuiskomen blijft een geluksmomentje!
Ik (en papa ook gelukkig) kijk terug op een geweldige reis! Ik was een klein beetje bang dat het een beetje tegen zou vallen omdat ik dit al zolang en zo graag dit wilde, maar dat is totaal niet het geval! Het was niet voor niks mijn droom en ik heb van elke zandkorrel genoten! Heel erg leuk om dit samen met papa te doen, ik heb veel geleerd van offroad rijden en auto onderdelen, enorm gelachen met onze reisgenoten en ik ben trots dat ik dit op mijn lijstje met wereldervaringen mag schrijven! :-)
In totaal hebben we 7731 km gereden waarvan 2743 km in Marokko. Leuk stukje gereden toch?!
Waar mijn volgende reis naar toe gaat, weet ik nog niet. Het zou maar zo kunnen dat dit weer begint met een A en eindigt op frika... ;-) Eerst maar weer lekker aan het werk en dan komt er vanzelf een moment dat een volgende droom werkelijkheid gaat worden, daar zorg ik wel weer voor!
Liefs van Karlijn
Op de kaart waren we al over het verste punt heen en dus technisch gezien zijn we allang begonnen aan onze terugreis; de avonturen gingen gelukkig nog door!
De 'wegen' bestonden voornamelijk uit enorme rotsblokken en we zijn stapvoets weer het Atlasgebergte in geklommen. Het wordt een eentonige blog maar het uitzicht bleef ons verrassen en het was weer adembenemend! Na een aantal moeilijke paden kwamen we op kilometers lange pistes waar we heerlijk hebben kunnen gas geven. En eindelijk waren daar dan ook de modderplassen! Raampjes dicht en gas bijgeven dus! Het is ons gelukt om eruit te zien alsof we uit een oorlogsgebied kwamen, zo smerig was alles. Letterlijk inclusief daktent was alles bedekt onder een laag die steeds dikker werd van stof, zand en modder. Je kunt je afvragen wat daar nou zo leuk aan is maar ik was (en ben) er heel trots op, haha!
De pistes lagen er zelfs zo goed bij dat we meer kilometers gereden hebben dan we verwacht hadden. Onze doel was namelijk om een 'echte' camping te vinden met sanitaire voorzieningen gezien een aantal reisgenoten daar behoefte aan hadden. Helaas hebben we deze niet gevonden en hebben we op een prachtige bergtop ons kamp op geslagen. Maar wat een kou!! We hebben ons direct omgekleed en zo'n beetje alle truien die we bij ons hadden over elkaar aangetrokken. Met een kampvuur en zelfs een muts op mijn hoofd, was het goed te hebben en heel erg gezellig. Van 38 graden naar zo'n 10 graden is gewoon een heel groot verschil!
Na een koude en daardoor korte nacht, zijn we vertrokken om terug te rijden naar Fes. Dit was nog maar een paar uurtjes rijden waarvan het meeste geasfalteerd was. Hoe leuk offroad rijden ook is, asfalt gaat toch wel zo snel ;-) In Fes gearriveerd zijn papa en ik de medina (markt) ingegaan om nog wat souvenirs voor ons en het thuisfront te kopen. Ook hebben we daar geluncht en het was voor de eerste keer dat ik het eten echt lekker vond! Misschien was het omdat de kip voor onze neus geslacht werd en dus vers was of omdat mijn hoge etensstandaard wat gezakt is, maar het was top! :-)
Daarna ben ik met de 2 andere vrouwelijke reisgenoten naar de Hammam geweest. Wij vonden dat we het wel verdiend hadden om onszelf eens even lekker schoon te laten scrubben en om al het woestijnzand, stof en modder van ons af te wassen. We konden kiezen tussen een privé of een publieke hammam en we hebben voor de publieke gekozen omdat we nieuwsgierig waren naar hoe de lokale dames een hammam houden. Wat hebben wij gelachen!! Ik kan jullie helaas niet alles vertellen want dan wordt het een nogal vrouw-onvriendelijk verhaal maar ik geef een hint: voor wie denkt dat onder de lange jurken een goddelijk lichaam verborgen zit, dat is NIET het geval! :P Wel zijn we heel hartelijk ontvangen en vonden de dames het heel leuk dat we gewoon met hen meedelen aan alles wasrituelen. En schoon waren we!! Heerlijk!
De dag erna zijn we begonnen aan de werkelijke terugreis. Van Fes naar de grens en dan met de boot terug naar Spanje. Grappig om te merken dat afstand een beleving is: toen we in Spanje aankwamen had ik gevoel dat we al bijna thuis waren terwijl ik op de heenreis na 3 dagen snelweg me afvroeg waarom ik deze vreselijk lange afstand voor de lol had gereden. We zijn vanaf de boot maar gelijk vertrokken om zo ervoor te zorgen dat we de overige afstand in 2 dagen konden rijden. Uiteindelijk zijn we in een dorpje boven Sevilla gestrand en we hebben daar een klein en grappig hotelletje gevonden waar we konden slapen. Na een zeer kort nachtje zijn we vertrokken richting Bordeaux. Ons einddoel was om weer bij papa's familie te slapen en hun onze stoere verhalen te vertellen. Helaas hebben we dit niet gehaald. Door de vermoeidheid heeft papa namelijk getest of onze dieseltank ook op benzine zou lopen. Raad eens?! Nee! Zo'n 50 km onder Bordeaux begon de motor te haperen en het leek wel alsof hij geen lucht of brandstof meer kreeg. Dit hield aan dus we zijn gestopt bij een parkeerplaats. Na wat telefonisch advies vanuit Nederland en wat logisch nadenken kwamen we erachter dat er inderdaad benzine getankt was ipv diesel. Omdat de auto niet meer startte hadden we toch wel een behoorlijk probleem. We hebben eerst onze reisgenoten gebeld omdat we wisten dat wij dezelfde route aan het rijden waren en een paar kilometers achter ons reden. Benzine uit een tank pompen is nog niet zo moeilijk en diesel konden we wel van hun krijgen maar het probleem is: wat doe je met 60 liter vervuilde benzine? Dumpen in de sloot is niet zo'n goed idee en met een paar lege waterflessen kom je ook niet ver. We hadden dus geen andere keus dan om de ANWB te bellen. Helaas bleek dat we geen Europadekking hadden en erg behulpzaam zijn ze niet te noemen. Uiteindelijk hebben we een sleepdienst gebeld en die heeft ons naar zijn garage gebracht. De man sprak geen woord Engels en om in het Frans te discussiëren over dieselfilters en brandstofpompen is voor mij een stapje te ver. Gelukkig was hulptroep 2 onderweg: 2 reisgenoten nog wat verder achter ons op dezelfde weg reden en goed Frans spreken. Zij waren zo behulpzaam om een stukje om te rijden en ons bij te staan. Om jullie de technische details te besparen, 4 uur later en met een hoop gedoe hebben we hem weer weten te starten. We zijn samen met onze reisgenoten naar het dichtstbijzijnde hotel gereden, een biertje hadden we allemaal wel verdiend.
De dag erna startte ons lieve Defje gewoon weer dus zijn we gezamenlijk richting huis gereden. Heel veel regen, drukte op de weg en een lang stuk maar we zijn thuis! :-) En hoe leuk ik reizen vind, thuiskomen blijft een geluksmomentje!
Ik (en papa ook gelukkig) kijk terug op een geweldige reis! Ik was een klein beetje bang dat het een beetje tegen zou vallen omdat ik dit al zolang en zo graag dit wilde, maar dat is totaal niet het geval! Het was niet voor niks mijn droom en ik heb van elke zandkorrel genoten! Heel erg leuk om dit samen met papa te doen, ik heb veel geleerd van offroad rijden en auto onderdelen, enorm gelachen met onze reisgenoten en ik ben trots dat ik dit op mijn lijstje met wereldervaringen mag schrijven! :-)
In totaal hebben we 7731 km gereden waarvan 2743 km in Marokko. Leuk stukje gereden toch?!
Waar mijn volgende reis naar toe gaat, weet ik nog niet. Het zou maar zo kunnen dat dit weer begint met een A en eindigt op frika... ;-) Eerst maar weer lekker aan het werk en dan komt er vanzelf een moment dat een volgende droom werkelijkheid gaat worden, daar zorg ik wel weer voor!
Liefs van Karlijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
